Auteur: Heleen Verburg

“Het is eigenlijk net als met de gootsteen ontstoppen. Je bent blij dat het eruit is, maar tegelijkertijd denk je, god wat een rotzooi.”

Korte absurdistische eenakter over een huwelijk dat (te) lang standhoudt.

Première:

1987,  Kleinkunstacademie, Amsterdam, www.ahk.nl
regie: Marlies Helder
spel: Joanne Swaan, Bart Oomen

Rolbezetting:

mannelijke rollen: min. 1, max.1
vrouwelijke rollen: min.1, max. 1

Publieksgroep:

volwassenen

Prijzen en publicaties:

Creativiteitsprijs 1988 Academie voor Kleinkunst

Christoffer Robin.:      Hallo Knor.
Knor      Hallo Christoffer Robin. Prettige Donderdag.
Christoffer Robin:     Goeiemorgen Iejoor.
Iejoor:   Of ie goed is moeten we nog maar afwachten.

Een muzikale bewerking van de bekende boeken van A.A. Milne: Winnie de Poeh en Het huis in het Poeh hoekje. Christoffer Robin wordt groot en laat zijn vriendjes in de steek om zich bezig te gaan houden met Essentiele Dingen. Dit leidt natuurlijk tot de nodig verwarring in het Poeh hoekje.

Helaas is het in verband met overname van de Milne rechten door Walt Disney niet meer mogelijk dit stuk op te voeren

Première:

6 juli 1991 in een circustent in Den Bosch.
productie: Theater Artemis, www.artemis.nl
regie: Reinhilde Decleir
muziek: Bernard van Lent
decor/kostuums: Elly Haegemans
spel: Jurg Molenaar, Dries Smits, Reinhilde van Driel, Marlies Hamelynck, Hans Teeuwen, Egidius Pluymen, Maria Fonken, Karla Wieringa, Ingrid van der Lecq

Rolbezetting:

mannelijke rollen: min 4, max. 5
vrouwelijke rollen: min.4, max. 5

Publieksgroep:

Vanaf 5 jaar

Vertalingen:

Duits (Pu der Bär) door Winni Victor

Prijzen en publicaties:

Uitgegeven in de bundel Theater Artemis 1990-1995 van het It&fb.

Ensceneringen:

Duitsland

 

 

Meisje: Ik weet zeker dat het ergens anders veel leuker is. En daar ga ik nu heen. Ik ga weg. Ik wens u veel geluk. Dag.

Een bed. Daarin een meisje. Het meisje zegt: “Ik ben heel erg ziek”. Maar ze ziet er niet ziek uit. Toch niet aan de buitenkant. Ze is alleen. Alleen? Wie zijn dan die figuren om haar heen? Die muzikanten? Die vreemde mannen die wilde liederen zingen? Ze wil met hen meedoen; ze wil een Bal Masqué, ze wil….achter de muziek aan. Want de fanfare trekt voobij. Een muzikale bewerking van het boek Kleine Sofie en Lange Wapper van Els Pelgrom

Première:

15 december 1995, De Paardenkathedraal in Utrecht Coproductie: Speeltheater Gent en de Paardenkathedraal, www.kopergieterij.nl regie: Eva bal muziek: Paul Carpentier spel: Wim Bouwens, Reinhilde van Driel, Robert van Leeuwen muzikanten: Carlo Mertens, Frido ter Beek, Thierry van Durme

Rolbezetting:

mannelijke rollen:  min. 2, max.2 vrouwelijke rollen: min.1, max. 1

Publieksgroep:

vanaf 6 jaar

 

 

Jaap:  Waar is de deur?
vader:  Jaap we weten het echt niet. Het is te lang geleden.
moeder:  Kinderen die vragen stellen zijn levensgevaar­lijk. Voor je het weet, hebben ze je door.

 

Winterslaap is een modern sprookje over een meisje (Jaap) dat met haar ouders in een hol woont. Uit angst voor de buitenwereld willen de ouders er nooit meer weg dus ze doen er alles aan om Jaap klein te houden. Dat lukt aardig totdat Jaap een vermoeden krijgt dat er buiten nog een heel ander leven is.

Première:

4 maart 1989, Amsterdam, De Brakke Grond
productie: Cooperatieve Theatervereniging Mevrouw Smit
regie: Ruth de Gooyer, begeleiding Ad de Bont
kostuums: Renée Zonnevylle
decor: Cees Landsaat
muziek: Guus Ponsioen
spel: Elsje Slats, Henry Bosch, Heleen Verburg

Rolbezetting:

mannelijke rollen: min. 1, max. 3
vrouwelijke rollen: min.2, max. 4

Publieksgroep:

Vanaf 6 jaar

Vertalingen:

Duits (Winterschlaf) door Georg Podt en Dagmar Schmidt, Engels (Hibernation) door Rina Vergano, Amerikaans (Hibernation) door Manon van de Water

Prijzen en publicaties:

Publicatie in de bundel Toneelteksten voor Theater, deel 3 It&fB
Publicatie in Dutch Theatre for Children, Manon van de Water
Publicatie in Kinder Im Theater, Jürgen Kirschner en Kirsten Wardetzky
Vermelding het het juryrapport van de Taalunietoneelschrijfprijs 1987

Ensceneringen:

Vele ensceneringen in Duitsland(w.o. München, Berlijn), Nederland (De Citadel, Groningen), Amerika ( Universiteit, Madison)

Luister, hij mag hier blijven en ons kind weer wezen. Maar hij moet beloven dat hij niet weer zal tinkelen. Belooft hij dat?

Wiplala is een piepklein mannetje dat in het huis van de familie Blom terecht komt. Daar beleeft hij spannende avonturen met vader Blom, dochter Nella Della en zoon Johannes. Wiplala is overigens niet alleen klein, hij kan ook tinkelen. Een soort toveren dat prachtig van pas kan komen, alleen heeft Wiplala het niet helemaal onder de knie.
Een muzikale bewerking van het gelijknamige boek van Annie M.G. Schmidt

Reprisetoernee: januari 2015 t/m mei 2015
De liedjes uit “Wiplala Weer” zijn uitgebracht op CD

Première:

24 januari 2010, Utrecht, Stadsschouwburg
productie: Theatergroep Het Filiaal, www.hetfiliaal.nl
regie: Monique Corvers
compositie: Gábor Tarján
decor: Sacha Zwiers
kostuums: Joost van Wijmen
spel: Gabby Bakker, Joost Claes, Ramses Graus, Karin Jansen, Mirthe Klieverik, Eva Knibbe, Onno Roozen
muzikanten: Frans Cornelissen/Kees Adolfsen, Michel Lamers, Peter Sambros, Mariek Snijders, Rombout Stoffers

Rolbezetting:

mannelijke rollen:  min. 3, max.11
vrouwelijke rollen: min.4, max. 10

Publieksgroep:

Vanaf 4 jaar

de schrijver: Ik heb het gedaan, ze zitten buiten.
Het viel niet mee.
Het was gemakkelijker geweest als eentje niet zo hartverscheurend had gehuild.

 

Een vijfling zit al bijna hun hele leven te wachten voor de deur van hun ouderlijk huis. Hun moeder heeft hen ooit de deur uitgezet maar ze geven de hoop niet op ooit weer eens te worden binnen gelaten. Zo zijn ze tot elkaar veroordeeld en rijgen de dagen zich aaneen. Moeder heeft inmiddels eieren voor haar geld gekozen. Als ze begrijpt dat haar kinderen tot in de dood op haar zullen blijven wachten, gooit ze haar dagboek door de brievenbus naar buiten en vertrekt ze met haar man door de achterdeur.

Première:

7 mei 1990 in het Studiotheater in Amsterdam
productie: Theatervereniging Mevrouw Smit
regie: Mathieu Güthschmidt
muziek: Alan Evans
decor: Joep Bertrams
kostuums: Renée Zonnevylle, Cees Landsaat
spel: Jan Elbertse, Bruun Kuijt, Beatrijs Sluijter, Elsje Slats, Caroline Beukman

Rolbezetting:

mannelijke rollen: 2
vrouwelijke rollen: 3

Publieksgroep:

Volwassenen

Prijzen en publicaties:

Publicatie in het Vlaamse tijdschrift Etcetera

 

Ze hadden je niet in de aarde moeten begraven, Gauvain.
Een zeemansgraf.
Je had een zeemansgraf moeten hebben.
Een tijdje meedeinen met het water en dan langzaam wegzinken tot op de bodem.
Eindelijk rust.
Voorgoed verlost van het verlangen.

 

Een paar jaar geleden was Nederland in de ban van Vijftig Tinten Grijs, maar ook in de jaren tachtig werden we geraakt door een erotisch getinte roman geschreven door een vrouw: Zout op mijn huid. Bij de verschijning deed het boek veel stof opwaaien vanwege de expliciete seksuele toon. Inmiddels is het uitgegroeid tot literaire klassieker en wordt het gezien als hét verhaal over gepassioneerde liefde.

Zij is een intellectuele Parisienne, hij een typische Bretonse visser. Het enige dat ze delen is de liefde. Het verschil in leefstijl en afkomst is groot, maar de aantrekkingskracht is nog groter. Jarenlang hebben ze stiekeme afspraakjes terwijl ze allebei met iemand van hun eigen ‘soort’ getrouwd zijn. Wat begint als iets zuiver lichamelijks, blijkt zich te ontwikkelen tot meer dan dat.

Zout op mijn huid is een romantisch en sensueel verhaal; een ode aan de liefde.
Gebaseerd op het beroemde boek van Benoîte Groult.

Première:

21 februari 2015, Stadsschouwburg Leiden
Productie: Hummelinck & Stuurman, www.hummelinckstuurman.nl
bewerking: Mirjam Koen, José Kuijpers, Heleen Verburg
regie: Mirjam Koen
decor: Leon van Boxtel
kostuums: Bernadette Korstens
spel: José Kuijpers, Dragan Bakema, Sophie van Winden

Rolbezetting:

mnl. rollen: min. 1, max. 1
vrl. rollen: min. 2, max. 2

Publieksgroep:

Volwassenen